آشنا
بنام کریم بی همتا
رفته ام در انتهای کوچه جایی در بسته و بن بسته تنها و خسته این نرفتن پیوسته بد جوری روی تنم نشسته.
کاش از اول نگاهی بایسته داشتم چون نبود در نزدم شایسته چنین بر زمین خورد و شکسته بنشسته.
ای بی دریغ و بی کم و کاست نیست در نزد شما یک نفر راست تا شود ما را همراز و هم پاست.
ما در این صحرای تنگ و در نفس خواستار استراحت چرا نیست یک دست پیگیر خواست؟
آشنا کو در نزدیکی ماست؟
تقلا
بنام یاور حق پرستان
می توان سبعویت را دید
می توان فاجعه را شنید
می توان چیزی را احساس کرد که سختی در نهایت رسیده
اما درک درد و رنج انسانهای غزه را چه کسانی می فهمند
مرفعین بی درد
یا مستضعفین رنج دیده
آن کارگری که از دریافتی ماهانه خود می زند تا 250 هزار تومان به مردم آنجا کمک کند!
درک جای مردان مرد بودن هم مشکل است
تا چه نتوان شدن...
خواستن
بنام پروردگار بی همتا
ناشتا که شدم کمی آب خورده شروع کردم
آنها هنوز هم منتظر بودند که نشود
من در شدن مطمئن بودم
اراده کرده بودم که انجام دهم
آنها نشسته بودند و می نگریستن که شکست مرا آشکار کنند
دو طرف همچنان در ترازوی محک بودیم
....
ساعتی پیش بالاخره آچار رینگی 24 را آوردم
بعد از باز کردن هواکش و متعلقات مزاحم
پیچهای باز شده و وسایل را در آن زیر چیدم
بالاخره با هر زحمتی بود و تنها زاویه حرکتی که داشتم حدود 10 درجه
و چپ و راست کردن آچار پیچ را باز کردم
فشنگی سنسور را در جای خودش گذاشتم
و باز با همان سختی باز کردن بستم
طول کشید
اما انجام شد
عرق خستگی پیشانی که هیچ همه بدنم را گرفته بود
و عرق شرم آنطرفی ها را
آنچه که خواستار بودم بدست آورده بودم
مشکل ماشین رفع شد
همین برایم کافی بود
زجر
یا غفور
برگی کوچک از درختی بزرگ بر زمین نشست
بادی آنرا کمی جابجا کرد
پیرمردی از کنار آن گذشت
طوفانی آنرا در هوا چرخاند
در سکوتی کنار پیاده رویی جا خوش کرد
کودکی آنرا پایمال کرد
ذرات آن در کف خیابان کشیده شد
هنوز هم لاستیکهای زیادی از روی آن می گذرند
شب و روز
چه زجری می کشد سپوری که هر روز باید کف خیابان و پیاده رو را جارو بکشد
دیگر هیچ کس طوفان را لعنت نخواهد کرد
دیگر هیچ ماموریتی برای بیابان نوشته نمی شود
تمام درختان در پارک و باغ آسوده بودند
هیچ مهم نبود که باد وزشی کند و ابر غرشی
اتفاقات تصادفی در حال رخدادن هستند
اما آنطرف کسی صدا می کند
برگها بی گناه کنده شدند
اینطرف گوش هایی می شنود
همه می دانند که اتفاق شایعه برداشته است
اما جوانکی چاقویش در دل ماموری فرو می نشیند
...
کمی بعد طناب دار محکم می شود
هیچ کس او را بی تقصیر نمی داند
حتی آنطرفی
غفلت
یا ستار
شاید چهارشنبه سوری که یک جشن باستانی برای تقویت روحیه و آمادگی برای عید نوروز است و .... امروز یک مصیبت برای مردم تبدیل گشته است!
این نقطه تغییر از کجا ناشی شده؟
برای من یک جواب اولیه دارد و آن غفلت است!؟
چرا که بیشتر هیجانات کاذب که در این سنت وارد شده در این است که آتش روشن کنیم و باعث شادی شویم ولی اینجا دیگر عقل را و تفکر جایی ندارد مثل بقیه کارهای احساسی که ما معمولا دقیقه که هیچ ثانیه هم نمی اندیشیم
چرا وقتی به این نقطه میرسیم فکر نمی کنیم
اگر در قدیم چند شاخه هیزم را آتش زده و از روی آن پریده و طلب سرخی به خود و زردی خود به آتش میکردند امروز به ترقه و انفجار کشتن و مصدوم و سوختن و ... رسیده در یک غفلت است
آنجایی که باید به بچه هایمان اندیشیدن آموزیم احساسی برخورد میکنیم اینجا تربیت نادرست را جایگزین تربیت صحیح کرده و نتیجه آن این ترقه بازی هاست.
اگر بچه هایمان در کارهایشان کمی فکر کنند نتایج خوب جای بد را میگرد
وقتی در شبکه های اجتماعی همه چیز را برای همه کس مجاز می دانیم آینده روحی بسیار سختی در انتظارمان است
بالاخره این جهان منعکس کننده اعمال ماست
وقتی یک بازی کن و یا بازیگر را در صدر قرار میدهیم و یک عالم را مسخره می کنیم و دلمان خوش است که یک امضا از یک بازی کن بی عقل و تازه بدوران رسیده بگیریم طوری که فرد را مغرور میکنیم یا افتخار میکنیم که با فلان بازیگر .. عکس گرفته ایم و با کسانی که در ساختن کشور کوشش می کنند و ... یا واکسن سازی را به سطح جهان می رسانند را دست کم میگریم و بدتر آنها را مورد استهزا قرار میدهیم باید نتایج این عمل خود را در همین جاها مشاهده کنیم
تا دست از این امور مسخره و دم دستی بر نداریم همین آش است و همین کاسه