بهار
یا رحمان
از قدیم می گفتند سالی که نکوست از بهارش پیداست.
من این شروع سال را نمی دانم چگونه تعبیر کنم.
یعنی بارندگی را نشانه تر سالی بدانیم و امسال را سالی با برکت بدانیم یا اینکه ویرانگری سیل را نشانه نکبت و امسال را نیز سالی بی برکت ؟ در هر حال امیدوارم که تفسیر آن سال نیکو و پر از خیر باشد.
...اما باران همیشه نشانه خوبی و برکت بوده اما اینکه باران بجای اینکه مهار شود و نعمتی برای ما باشد چرا چنین بر سر ما می آورد شاید باید به خواب بودن مسئولین بی ارتباط نباشد ! مسئولینی که بجای ظاهر سازی به زیر بناها اصلاً بی توجه هستند و خودشان را به آن راه زده اند. تعطیلات عید در خارج یا کیش بسر می برند و با تلفن می خواهند بحران را مدیریت کنند!؟؟
مثلاً: شهرداریها بجای رنگ زدن به جدولهای سیمانی خراب و پوسیده و عمر تمام کرده باید جدولها را عوض کنند!
اگر تمام جدولها بازسازی و خوب بودند آنوقت به ظاهر آنها هم مرحمت کنند.
در طول سال همین مسئولین نه به آسفالت توجه دارند و نه به دست اندازها اما نزدیک عید یکباره می خواهند شهر را زیر و رو کنند و هرچه امکانات مکانیکی از لدر و بلدیزر و.. دارند را برای کندن نیمه آسفالتهای شهر قطار می کنند عید می شود و آنها هستند و جدولها و جوی های پر از خاک و خاکروبه و ... معلوم است که وقتی آب در راه خود جایی برای جاری شدن نداشته باشد از داخل خیابان و کوچه و خانه سر در میآورد!
وقتی به ظواهر توجه شود نتیجه ای هم جز این ندارد.
یادم است چندین سال قبل کنار همین قلعه که امروز به ارگ ارتقاء یافته! داشتند جدول می کردند همین کارهایی که دیگر روزهای قبل از عید انجام می شود درست وقتی کار تمام شد چند روز بعد بارندگی شدیدی شد و آب خیابانهای اطراف در خیابان نواب به طرف شریعتی رودخانه شده بود. روز بعد از بارندگی ظاهر سازی کامل مشهود بود جدولهایی که روی خاکروبه ها و آشغالها تمیز و میزان گذاشته بودند یک متر فرو رفته بودند در این آشغالها و بیشتر آنها ریخته بودند اینکار مسئولین ماست گزارش کارهای ظاهری بجای کار اساسی کردن و پرداختن به یک کار عمیق و بنیانی! ماست مالی بجای کار اصولی!
ای مسئول گرامی درست است که کار اساسی کمی هزینه بر است کمی در چشم جلوه ندارد اما عمر آن ، عمق آن ماندگاری آن آیندگان را دعا گوی شما می کند بجای به به، چه چه بی خود امروز برای یک آینده درست کاری بکنید ماندگار و اساسی.
بیشتر بناهای قدیمی با اینکه از خشت و گل هستند صدها سال مانده اند چون در سازندگی آنها غل و غش نبوده ولی امروزه چون کارها دغلبازی است بتن ها و فولادها در کوتاهترین زمان ویرانگر شده و حتی ها جانها می گیرند.
شهر آق قلا را که امروز نساخته اند ولی شهر کاری به مسیلها و رودخانه ها نداشت اما کمکم مسئولیت گریزی روسایش شهر را برد در حریم رودخانه و مسیلهای آب شدند خانه ها و ویلاها هیچ کس نگفت اینجا نباید خانه ساخت اینجا مسیر رود است اینجا حریم رودخانه است نباید خیابان کرد نباید ساختمان ساخت و ... ولی وقتی همه چیز را رها کنی و به ظاهر برسی و درآمدزایی برای شهر نتیجه آن میلیاردها تومان خسارت به مردم و بیت المال می شود که یک روزه همه را غافل گیر می کند.
مسئولین شهرها دیگر هم گرفتار همین ظاهر سازی هستند فقط روز امتحان که برسد معلوم می شود که چه کسی از محک روزگار سریلند بیرون میآید.
بارندگی شهر شیراز به ساعت نرسیده که طراحی غلط بوستانهای دروازه قرآن و خودرو های ناجور و .... و شوخی سلفی گرفتن از سیل و می شود جانباختن 20 نفر انسان بی خبر از همه چیز در 20 دقیقه!
فکرش را بکنید این لحظات را چرا این دروازه شهر نباید بتواند گذر آب را تامین کند و چرا مانع آب است!
وقتی کوه را بدون برنامه درست و اصولی خراب می کنی برای ایجاد فقط نفریح و زیبایی نتیجه آن خسارت جانی و مالی است که ظرف 20 دقیقه لب گزیدن را و آه کشیدن ایجاد میکند.
ساخت پل و راه و جاده و راه آهن باید بر اساس اصول طبیعی و عمرانی و برای جوابگو بودن طولانی مدت باشد نه فقط ظاهر و پول در آوردن.
خدای نکرده و هزاران بار دعا که چنین اتفاقی هرگز نیفتد ولی بر فرض که اگر سالی سکندری یک زلزله 6 ریشتر یا حتی 6 و نیم ریشتر در تهران اتفاق افتد می توانید فاجعه انسانی و مالی آنرا تصور کنید و اگر این اتفاق خدای ناکرده به 7 ریشتر برسد دیگر از یک فاجعه هم میگذرد من نمی دانم اسم آنرا چه بگذارم این نتیجه سیاست غلط کسانی است که افتخارشان جلوگیری از جابجایی پایتخت است و تراکم فروشی به هر قیمتی و.... همه نوع دلیلی در این کارشان یافت میشود جز یک حرف حساب.
یادش بخیر گل آقا که با دو کلمه حرف حساب ! همه حرفهای درست را به مسئولین زمان میزد ولی همه آنها را شوخی می گرفتند.
آیا میشود روزی مسئولین ما بجای بخور و ببر و بپاش به فکر مملکتداری صحیح هدایت شوند و بجای ظاهرسازی به باطن سازی برسند! و عمل کنند.
از پلشتی ها و زشتی ها به پالایشها و زیبایی ها و پاکی دست یابند.
امیدواریم!!!!
مو
یا جمیل
نگاهی به عمق
سدی کنار زمین
آن نبودن ها
هر چند در دریا باشی
همین ماهی سر به زیر
چنان شده موی شکل
مو در پیچ خود که هیچ
در هر خم پیچ آن هم
هزاران راز درون دارد
کافی است فکر کنی در بر آن
هم شکل آن چیست
هم سان دریایی تفکر می برد
این مو موکشان می خواهد
جوی ز دلکشان باور دارد
رقت
یاحی
کمی متفاوت
قدمی به جلو
شاید در دور دستها کمی زود
و جلو تر از دیر شدن
ملکولی در دست باشد
که از هر اتم آن دنیایی پر از خورشید
هر چه که پیش رفتیم
رفتارمان سنگین تر شد
یعنی من عافیت طلب تر هستم
من ریسکم کمتر شده است
آخر حق با سنگینی است
سبکی رفتن دارد
ولی کجا سر در آوردن نه!
شاید نتیجه آن رقت ، رقت بار باشد
همین کافی است.
پایان
بتام یگانه دوست
تمام می شود
حلقه ها ، دودها ، کفها
آنجا ترسیم می شود خط آفتاب
روشن می شود افق
سایه ها کم می شود
کوچک در اواسط
دیده ها باز می شود
انگار آشکارا
پنهان نتوان کرد در دلها ؛ خش ها
پلیدی های کهنه ؛ نالایق ها
سر بریده نا اهلی ؛ دروغ ها
فکری باید کرد
آن روز را ؛هیاهوها !
زشت
یا رب العالمین
چند شب پیش سخنان مشمئز کننده کسی را شنیدم که ادعا می کرد که ایران در مسابقات بهتر است ببازد.
یعنی یک فرد که خیلی ادعا دارد و با رانت چند جا غیر قانونی بعنوان استاد حقوق غیرقانونی دریافت می کرده و هرازگاهی مشعشع وار سخنانی غیر عقلی می گوید را چنان دیدم که لب گزیدم که چرا؟
آخر میشود فردی در این سطح اینقدر بی عقل!
خب همه می دانیم که عقل همان سواد نیست!
پس این فرد سطح سوادش بالاست ولی سطح عقلش متاسفانه بسیار پائین است بقدری که می شود گفت برخلاف اسمش ایشان زشت !!!کلام هستند. از قدیم هم می گفتند که " بر عکس نهند نام زنگی کافور "
در حالی همه مردم ایران چه در داخل و چه در خارج جشن اعتماد بچه های فوتبال گرفته اند و باید این اعتماد به نفس را به دیگر بخش ها بخصوص سیاسیون مرعوب ترویج و تعمیم دهیم ایشان در کمال بی عقلی سخنان برعکس می رانند.
در حالی که دشمن ملک و مملکت و ایرانی در دنیا برای کارهای خود و اعتبار بخشی به دشمنی اش رنجها می برد بعضی سایه نشینان این کشور با او همنوا می شوند
جای بسی تعجب و خجالت!
فحاشی به این زشتی دیده اید!
وای بحال کسانی که حرف و سخن این افراد سست بنیه و سست ایمان را ملاک عمل خود قرار دهند.